مدیریت خشم

آخرین بار چه زمانی خشمگین شدید؟

وقتی که یک نفر، ماشین خود را دقیقاً روبروی درب پارکینگ شما پارک کرده بود؟ هنگامی که در جلسه‌ی شرکت، کارهایی را به شما نسبت دادند که روح‌تان هم از آن‌ها خبر نداشت؟ موقعی که دوستان‌تان، شما را به خاطر یکی از انتخاب‌های مهم زندگی‌تان (مثلاً ازدواج کردن یا نکردن، مهاجرت کردن یا نکردن، کارمند شدن یا کارآفرین شدن) ملامت کرد؟

مستقل از این‌که علت خشم شما چه بوده باشد، با اطمینان می‌توان گفت که اگر یک انسان سالم و معمولی و متعادل باشید، نباید از آخرین مرتبه‌ای که خشمگین شده‌اید، زمان زیادی گذشته باشد.

خشم، هم مانند شادی و غم و ترس و تعجب، یکی از احساسات انسانی است که گاه و بی‌گاه به سراغ ما می‌آید و مدتی با ما همراه می‌شود.

 

مدیریت خشم^[۱] یا مهار خشم، فراگیری کنترل خشم و مهارت حفظ آرامش و خونسردی است. همچنین، از آن به عنوان جایگزین‌سازی موفق خشم نیز یاد شده‌است. خشم غالباً نتیجهٔ ناکامی، یا احساس ممانعت و انسداد از دستیابی به چیزی است که حس می‌کنیم مهم است. همچنین، خشم می‌تواند پاسخی تدافعی به ترس یا حس آسیب‌پذیری یا بی‌قدرتی بنیانی باشد. برنامه‌های مدیریت خشم، عصبانیت را محرکی می‌دانند که نشئت‌گرفته از علتی قابل‌شناسایی است که می‌توان آن را با استدلال تحلیل و در صورت اقتضا برطرف کرد.

باید توجه کرد که خشم نیز مانند هر احساس دیگری در انسان، یک احساس کاملاً طبیعی است، اما نحوهٔ رویارویی با آن باعث به وجود آمدن مسئله می‌شود. خشم زمانی مشکل‌ساز است که فرد به خود یا اطرافیان آسیب بزند. مدیریت خشم به معنی پنهان کردن عصبانیت در درون فرد یا سرکوب کردن آن نیست. اگر فرد به نحو مناسبی با آن مواجه شود، حتی می‌تواند باعث ارتقای سلامتی و حس خوب در خود شود. برای مدیریت خشم تکنیک‌هایی وجود دارد که به صورت فهرست‌وار از این قرار است: